Roetzwartje

Het was midden op de dag en de zon stond hoog aan de hemel. De Shi, de vrouw van de Shon, zocht verpozing in het koele, kristalheldere water aan het strand. Plotseling zag zij op de bodem van de zee iets zwarts glinsteren. Toen zij het opraapte, zag zij dat het een zwarte koraal was, het mooiste dat zij ooit gezien had.

   “Ik zou graag zo’n mooi zwart kindje willen hebben,” sprak de Shi en haar wens werd vervuld. Spoedig daarna kreeg zij het mooiste zwarte meisje van het hele land. Ze noemde haar Roetzwartje.

   De Shi stierf en de Shon trouwde met een andere Shi. Deze nieuwe Shi was heel mooi, maar ook heel ijdel. Ze wilde voor altijd de mooiste van het land zijn.

   Uit een ver land liet zij een heel bijzondere papegaai halen. Iedere keer als zij aan de papegaai vroeg:

   “Lorito, lorito in de kooi, wie is lelijk en wie is mooi?” antwoordde de papegaai, “Iedereen is lelijk en de Shi is mooi.” De Shi schaterlachte.

   Op een dag vroeg zij weer hetzelfde aan de papegaai en deze antwoordde: “Mijn Shi, heel mooi bent u, maar Roetzwartje is mooier nu.” De Shi schrok en trilde van ergernis. “Roetzwartje moet dood,” gromde zij.

   Hoog in de bergen van Montaña woonden de zeven moortjes. Zij hadden een cactusplantage en brouwden cactusbier. Toen zij ’s avonds thuis kwamen, zagen zij een heel mooi zwart meisje in hun bed liggen. Zij sliep en de moortjes wilden haar niet wakker maken.

   Roetzwartje werd ’s morgens wakker en schrok van de zeven moortjes, maar deze waren heel vriendelijk. Roetzwartje vertelde hun toen dat haar stiefmoeder haar dood wilde hebben en dat zij Bas Pipi, de boeman, daarvoor had ingehuurd. Maar Bas Pipi had haar in leven gelaten en haar naar dit kunukuhuisje gebracht.  

   Diezelfde ochtend ging de Shi naar de papegaai. Zij vroeg hem wie de mooiste was en de papegaai antwoordde: “Mijn Shi, heel mooi bent u, maar Roetzwartje bij de zeven moortjes, die met de spitse oortjes, is mooier nu.”

   De Shi was in alle staten. “Bas Pipi,” riep zij woedend, “Bas Pipi, kom hier. Wie denk je dat ik ben? Een stomme neger als jij? Ga naar het huis van de moortjes en doe je werk, anders maak ik zoute drop van je.” Maar Bas Pipi stak zijn middelvinger tegen haar op.

   “Dan doe ik het zelf,” raasde de Shi. “Ik zal haar zelf doodmaken.” Zij ging naar de keuken en spoot gif in de grote mango’s die op het aanrecht lagen. Zij verkleedde zich als een oude vrouw en strompelde naar het huisje van de moortjes.

   “Lekkere mango’s,” riep zij met een beverige stem. Roetzwartje kwam naar buiten. Mango was haar lievelingsvrucht en zij lustte er wel een. “Kies maar eentje,” zei de oude vrouw met een valse stem. Roetzwartje merkte dat niet en nam de grootste. Nauwelijks had zij een hap genomen of zij viel dood neer. De Shi gierde.

   Meteen toen zij thuis kwam, vroeg zij aan de papegaai wie de mooiste van het land was. “Iedereen is lelijk en de Shi is mooi,” antwoordde de papegaai. De Shi rolde over de vloer van blijdschap.

   ’s Avonds keerden de moortjes huiswaarts en vonden Roetzwartje dood op de vloer. De zeven moortjes weenden zeven dagen en zeven nachten, en toen het tijd werd om haar te begraven, zagen zij dat haar zwarte huid even mooi glansde als toen zij nog in leven was. Zo’n mooi meisje kunnen wij niet aan de wormen voeren, vonden zij en zij besloten een glazen kist te maken, die zij op de hoogste top van de berg neerzetten.

   De volgende dag kwam de zoon van de Shon van Sabana langs op zijn paard. Hij zag iets glinsteren boven op de berg en ging kijken. Toen hij het mooie Roetzwartje in de glazen kist zag liggen, viel hij bijna van zijn paard en stootte de kist om. Door de schok schoot een stuk giftige mango uit Roetzwartjes keel. Zij deed haar ogen open en zag de jongeman. Zij werden meteen verliefd op elkaar.

   Later die dag vroeg de slechte Shi aan de papegaai wie de mooiste van het land was en deze antwoordde: “O Shi, heel mooi bent u, maar de jonge Shi van Sabana is veel mooier nu.”