Leo:
Onderstaand een uniek gedicht, dat Godfried Bomans maakte in opdracht van de AVRO. Iedere deelnemer aan het 40-jarig bestaan van de AVRO in het jaar 1963 kreeg dit als aandenken op een bord. Volgens mij is dit gedicht nergens gepubliceerd.
Al eeuwen was de hemel vol geluiden
vol blinde beelden en een zwijgend lied
Geen wezen wist dit heim'lijk schrift te duiden
wij waren doof, wij zagen 't niet
Nu zien wij wel en kunnen 't horen
maar waak, o mens en heb de moed
uw eigen stem niet te verstoren
en houd uw beeld in d'overvloed
Roy:
Als het gedicht niet gepubliceerd is, heb je het dan van eerste hand? Gelezen van het bordje?
Leo:
Juist, want ik was 1 van de deelnemers aan dat feest en heb het bordje nog steeds. Hoe kwam je daar dan bij, zal je zeggen? Ik was een verwoed danser en mijn dansschool had een formation van allerlei dansen door de jaren heen gedaan ter ere van het zoveel jarig bestaan van de MMS (Middelbare Meisjesschool). Daarna moesten we een medaltest voor zilver of goud doen en onze examinator was naar ik meen ene Albert van Linge. Voor hem deden we die formation nog even en hij vond dat zo leuk, dat hij ons uitnodigde voor AVRO-40 alwaar wij de dans Madison (toen modern maar nu in de vergetelheid) moesten doen in de Expohal in Hilversum. Zo is het gekomen. Later heb ik nog met een medestudent van het Gymnasium op een kerstbal een demonstratie van de Samba gegeven. Gelukkig, dat m'n geheugen nog goed is. Hihi.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment