Bij de bushalte zat hij elke dag
de bruine zak half op zijn schoot
met daarin zo bedacht ik dat
een halve pan franses
soms met kaas, soms met worst
en een overrijpe banaan.
Ik groet hem en hij groet terug
ik heb een naam voor hem bedacht
geschat zijn leeftijd vroeg ik mij af
waarom Chapè nog werken moest
maar ja wat moet hij anders doen
met zo’n armoedig pensioen?
Ik heb hem deze week niet gezien
hij begint wat later of misschien
ben ik te vroeg, komt vaker voor
maar vanochtend las ik in de krant
bij toeval onder kop el señorial:
Chapè is heengegaan.
K.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment