Een genie

Nanzi komt thuis en ziet nieuwe gordijnen hangen voor de ramen. Zo, denkt hij, Shi Maria heeft nieuwe gordijnen gekocht, dus zij heeft geld. Hij kijkt op zijn horloge en ziet dat het pas drie uur is. Shi Maria zal niet voor vijven thuis zijn, hij heeft alle tijd om naar het geld te zoeken.

Nanzi zoekt overal, maar kan niets vinden. Waar heeft Shi Maria het geld in hemelsnaam verborgen, vraagt hij zich af. Hij zoekt zelfs onder de losse plank in de badkamer, waar hij zijn eigen spullen verstopt.

Om klokslag vijf uur komt Shi Maria thuis met de kinderen.
‘Ha, daar is mijn lieve vrouw,’ zegt Nanzi met een slijmerige stem, ‘ik zie dat je heel mooie gordijnen gekocht hebt. Die hebben zeker een paar centjes gekost.’
‘En je hebt naar die centjes gezocht en kon ze niet vinden,’ antwoordt Shi Maria vinnig, ‘heb je ook onder de losse plank in de badkamer gekeken? Als je het weten wil, ik heb ze op afbetaling gekocht bij Arie Bier.’

Nanzi kent Arie heel goed. Zij komen allebei in dezelfde kroeg. Arie verkoopt van alles op afbetaling en wordt er rijk van, terwijl vrijwel niemand iets afbetaalt. Nanzi heeft nooit begrepen hoe Arie dat doet, daar moet hij eens achter zien te komen.

Tot zijn geluk komt hij Arie diezelfde middag nog tegen in hun stamkroeg.
‘Ha die Arie,’ roept Nanzi opgewekt, ‘als je aan de duivel denkt, neem een biertje van mij.’
‘Mijn goede vriend Nanzi,’ reageert Arie met een beetje argwaan. ‘Waar heb je de duivel voor nodig? Jij komt vanzelf wel in de hel, ha, ha, ha.’ Zijn dikke buik schudt.
‘O, niets bijzonders,’ antwoordt Nanzi, ‘neem er nog eentje.’

Na tien biertjes raakt Arie’s tong los. ‘Ik zal je uitleggen hoe ik dat doe, Nanzi,’ zegt hij, ‘maar kop dicht. Ik koop de gordijnen in voor drie gulden per stuk en verkoop ze voor tien. Ik laat de mensen vijf gulden aanbetalen en de rest mogen zij afbetalen hoe zij dat willen. Ieder kwartje is meegenomen. Gesnopen?’
‘Arie, je bent een genie,’ schreeuwt Nanzi uit.

De volgende ochtend zit Nanzi op een bank naast de keukendeur te peinzen hoe hij ook een genie kan worden. Het gekakel van een kip doet hem opschrikken.

‘Ga weg,’ schreeuwt hij tegen het dier, ‘ga ergens anders herrie maken.’
‘Schreeuw niet zo, Nanzi,’ roept Shi Maria vanuit de keuken, ‘zij heeft een ei gelegd, ga dat liever zoeken.’

Een ei. Nanzi springt op. Nu weet hij het. Hij weet precies wat hij gaat doen. Hij gaat eieren verkopen.

Nanzi opent een winkeltje en verkoopt eieren, acht cent per stuk. Hij koopt ze in voor tien cent. Hij is de goedkoopste van het eiland en iedereen komt bij hem kopen. De andere eierenverkopers doen hun beklag bij de Koning. De Koning snapt er niets van en roept de ministerraad bijeen. De Minister van Economische Zaken leest het AD, de Minister van Technologie twittert en de rest is ingedommeld. ‘Honderd heilige hagedissen in een hoenderhok,’ schreeuwt de Koning, ‘wordt er hier nog geregeerd of niet. Wat doen wij met het dossier Nanzi? Hij koopt de eieren in voor tien cent en verkoopt ze voor acht cent met winst.’ ‘O, economische zaken,’ zegt de Minister van Technologie en twittert door.

‘Nu moet je mij toch wel vertellen hoe je dat doet, Nanzi,’ zegt Arie. ‘Goed,’ antwoordt Nanzi, ‘maar kop dicht. Ik koop tien eieren in Barber en tien in Soto. Ik maak er vijf van kapot en laat die in Barber zien. Ik krijg de helft van mijn geld terug. Daarna laat ik de kapotte eieren in Soto zien en krijg daar ook mijn geld terug. De vijftien eieren verkoop ik en van de andere vijf maak ik een stevige omelet.’ ‘Geniaal,’ schreeuwt Arie uit.